Διαχείριση της γνώσης

Η διαχείριση της γνώσης διακρίνεται από τους παρακάτω στόχους:

Στόχος 1: Ικανότητα χρήσης εφαρμοσμένης επιστημονικής γνώσης

Όταν ο φοιτητής αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα θα πρέπει να αναγνωρίζει και να εφαρμόζει τις σχετικές γνώσεις που αφορούν:

Παράδειγμα Α: την αναγνώριση φυσιολογικών προσαρμογών της άσκησης και της φυσικής δραστηριότητας στον ανθρώπινο οργανισμό.
Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να:
α) αναγνωρίζουν και να κατανοούν τους μηχανισμούς που προκαλούν τις βασικές προσαρμογές της άσκησης.
β) αναγνωρίζουν και κατανοούν τα στοιχεία παρέμβασης στα οποία οφείλονται οι προσαρμογές.

Παράδειγμα Β: την αναγνώριση του περιβάλλοντος άσκησης και της φυσικής δραστηριότητας.
Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να:
α) αναγνωρίζουν τα βασικά στοιχεία του περιβάλλοντος άσκησης.
β) διαμορφώνουν τα βασικά στοιχεία του περιβάλλοντος άσκησης με στόχο τη μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητας της παρέμβασης.

Παράδειγμα Γ: την αναγνώριση των χαρακτηριστικών και των αναγκών των ασκουμένων.
Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να:
α) αξιολογούν τις ικανότητες των ασκουμένων σε σχέση με τον στόχο του παρεμβατικού προγράμματος.
β) καταγράφουν τις ανάγκες των ασκουμένων και να διαμορφώνουν αντίστοιχα τους στόχους του παρεμβατικού προγράμματος.

Στόχος 2: Ερευνητική δραστηριότητα: σχεδίαση, υλοποίηση πειράματος και ανάλυση πειραματικών δεδομένων

Ο φοιτητής θα πρέπει να επιλέξει και να κατανοεί:

Παράδειγμα Α: τις μετρήσεις και τα τεστ που είναι σύμφωνα με τους σκοπούς της έρευνας.
Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να κατανοούν:
α) τις παραμέτρους που αντιπροσωπεύουν το ερευνητικό πρόβλημα το οποίο μελετάται.
β) τις παραμέτρους που άμεσα δίνουν λύση στο πρόβλημα και αυτές που μπορεί με περαιτέρω επεξεργασία να οδηγήσουν σε ολοκλήρωση της λύσης.

Παράδειγμα Β: την αναγκαιότητα και δημιουργία εναλλακτικών προσεγγίσεων.
Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να:
α) κρίνουν την καταλληλότητα εναλλακτικών προσεγγίσεων για την αξιολόγηση της ανθρώπινης απόδοσης και συμπεριφοράς.

Παράδειγμα Γ: τη χρήση και την εφαρμογή των συστημάτων συλλογής & επεξεργασίας δεδομένων.
Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να:
α) επιλέγουν και να χρησιμοποιούν συσκευές αλλά και υποστηρικτικά λογισμικά προγράμματα συλλογής και επεξεργασίας δεδομένων
β) να αναγνωρίζουν τις πηγές λάθους και να εκτελούν διορθωτικές ενέργειες.

Παράδειγμα Δ: τον έλεγχο εγκυρότητας της επίτευξης των πειραματικών στόχων.
Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να:
α) αναλύουν τις τάσεις, τα λάθη, και τα στοιχεία στατιστικής επεξεργασίας.
β) διαμορφώνουν τα δεδομένα για την πληρέστερη περιγραφή και ανάλυση του φαινομένου.

Στόχος 3: Υποστηρικτικός εξοπλισμός: η ικανότητα χρήσης των οργάνων, μηχανημάτων και συσκευών απαραίτητων στην πρακτική εφαρμογή

Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να χρησιμοποιούν αποτελεσματικά:

Παράδειγμα Α: Γνώση της χρήσης μηχανημάτων των γυμναστηρίων.
Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να διαχειρίζονται:
α) τα μηχανήματα αντίστασης
β) τον ελεύθερο εξοπλισμό για τα προγράμματα άσκησης.

Παράδειγμα Β: όργανα για την καταγραφή της απόδοσης.
Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να διαχειρίζονται:
α) βασικά όργανα καταγραφής της ανθρώπινης απόδοσης.
β) βασικές δοκιμασίες αξιολόγησης της ανθρώπινης απόδοσης.

Παράδειγμα Γ: μηχανήματα που συνεργάζονται με Η/Υ.
Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να διαχειρίζονται:
α) εργαστηριακά όργανα αξιολόγησης ανθρώπινης απόδοσης
β) λογισμικά προγράμματα αξιολόγησης ανθρώπινης απόδοσης.

Στόχος 4: Σχεδιασμός παρεμβατικών προγραμμάτων

Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να σχεδιάσουν ένα στοχευμένο παρεμβατικό πρόγραμμα:

Παράδειγμα Α: κατανόηση των αρχικών και επιμέρους συνθηκών που επικρατούν αλλά και των επιθυμητών αποτελεσμάτων.
Οι φοιτητές θα πρέπει να:
α) αναγνωρίζουν και να αξιολογούν τις αρχικές συνθήκες
β) ορίζουν την τελική κατάσταση που αποτελεί στόχο για το παρεμβατικό πρόγραμμα.

Παράδειγμα Β: καθορισμός των χειρισμών που θα επιλεγούν και των επιδράσεών τους.
Οι φοιτητές θα πρέπει να:
α) περιγράφουν τους χειρισμούς και τα αποτελέσματά τους
β) ορίζουν εναλλακτικές προσεγγίσεις.

Παράδειγμα Γ: υπολογισμός του κόστους υλοποίησης αλλά και συμμετοχής στο πρόγραμμα.
Οι φοιτητές θα πρέπει να:
α) προσδιορίζουν τις επιμέρους δαπάνες και έσοδα
β) καθορίζουν το συνολικό κόστος και τα έσοδα αλλά και τη μεσοπρόθεσμη πρόβλεψη της εξέλιξής τους.

Στόχος 5: Αξιολόγηση παρεμβάσεων

Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να:

Παράδειγμα Α: ορίζουν τις ανάγκες και τους περιορισμούς της κάθε παρέμβασης.
Οι φοιτητές θα πρέπει να:
α) αναγνωρίζουν τα επιμέρους χαρακτηριστικά που δυσχεραίνουν ή διευκολύνουν την επίτευξη του στόχου του παρεμβατικού προγράμματος
β) σχεδιάζουν εναλλακτικές προσεγγίσεις για την επίτευξη του επιθυμητού στόχου.

Παράδειγμα Β: καταγράφουν και αξιολογούν τη στάση των συμμετεχόντων ως προς τα αποτελέσματα του παρεμβατικού προγράμματος.
Οι φοιτητές θα πρέπει να:
α) καταγράφουν και να συγκρίνουν τις απόψεις των ασκούμενων πριν και μετά τη συμμετοχή στο πρόγραμμα άσκησης.
β) διαχειρίζονται τα στοιχείων που μπορούν να τροποποιήσουν θετικά τη στάση των ασκουμένων ως προς την άσκηση και τη φυσική δραστηριότητα.

Παράδειγμα Γ: υλοποιούν συγκριτική αξιολόγηση βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων αποτελεσμάτων της παρέμβασης.
Οι φοιτητές θα πρέπει να:
α) σχεδιάζουν και να υλοποιούν αξιολόγηση του βαθμού επίτευξης των βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων στόχων του προγράμματος
β) επαναπροσδιορίζουν τον σκοπό και τους στόχους του προγράμματος σε σχέση με τα πεπραγμένα.

Περαιτέρω ανάπτυξη του προγράμματος σπουδών

Ένα πρόγραμμα ακαδημαϊκών σπουδών που φιλοδοξεί να παρέχει παράλληλα και τη δυνατότητα στους φοιτητές της ταχύτερης δυνατής ένταξης στην αγορά εργασίας οφείλει να λάβει υπ’ όψη του και άλλες παραμέτρους όπως: να δώσει την ευκαιρία και δυνατότητα στους φοιτητές να αποκτήσουν δεξιότητες που θα τους επιτρέπουν να διαχειρίζονται αποτελεσματικά την αποκτηθείσα γνώση αλλά και να μπορούν εύκολα να την αναπροσαρμόσουν ανάλογα με τις συνεχείς εξελίξεις και απαιτήσεις του παγκόσμιου γίγνεσθαι.

Τέτοιες επιμέρους προβλέψεις και οι ανάλογες εκπαιδευτικές διαδικασίες έχουν προβλεφθεί στο συγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών με σχετικά «τεχνικά» μαθήματα ή με ανάλογες προσαρμογές του περιεχομένου των καθαρά ακαδημαϊκών μαθημάτων.

Ειδικότερα οι επιμέρους διαστάσεις αυτής της ανάπτυξης είναι:

1. Διαχείριση της γνώσης
2. Επαγγελματική ωριμότητα & Επικοινωνία
3. Ατομική ανάπτυξη

Κατεύθυνση: Άσκηση για Ειδικούς Πληθυσμούς

Οι στόχοι της κατεύθυνσης/εξειδίκευσης άσκηση για ειδικούς πληθυσμούς περιλαμβάνουν την:

• Απόκτηση γνώσεων σχετικά με παθήσεις του καρδιαγγειακού, μεταβολικού, αναπνευστικού και μυοσκελετικού συστήματος (αίτια – συμπτώματα – δυνατότητες θεραπευτικής παρέμβασης μέσω προγραμμάτων άσκησης).
• Εκμάθηση τεχνικών και μεθόδων πρόληψης και αποκατάστασης των παθήσεων αυτών.
• Ανάπτυξη ικανοτήτων σχεδιασμού και εφαρμογής προγραμμάτων άσκησης με στόχο την πρόληψη τέτοιων παθήσεων αλλά και παρέμβασης - αποκατάστασης στην πράξη.
• Απόκτηση γνώσεων & εμπειριών σχετικές με τις ατομικές διαφορές που δημιουργούν διάφορα αναπτυξιακά ή επίκτητα κινητικά, γνωστικά και συναισθηματικά προβλήματα, με σκοπό την τροποποιημένη και προσαρμοσμένη εφαρμογή της φυσικής δραστηριότητας και της άθλησης.
• Εκμάθηση μεθόδων αξιολόγησης της κινητικής ικανότητας και παραμέτρων φυσικής κατάστασης σε διάφορες κατηγορίες ειδικών πληθυσμών.
• Ανάπτυξη ικανοτήτων σχεδιασμού και εφαρμογής προγραμμάτων άσκησης με στόχο τη βελτίωση της κινητικής ικανότητας και των παραμέτρων φυσικής κατάστασης σε ειδικούς πληθυσμούς.

Σκοποί Ειδικοτήτων Κατεύθυνσης: Άσκηση σε Ειδικούς Πληθυσμούς

1. Προπόνηση αποκατάστασης σε μυοσκελετικές κακώσεις και παθήσεις
Σκοπός της ειδικότητας είναι να διδάξει στους φοιτητές τις συχνότερες μυοσκελετικές κακώσεις και παθήσεις που απασχολούν τους αθλητές αλλά και την πλειοψηφία του γενικού πληθυσμού. Συγκεκριμένα αναλύονται τρόποι πρόληψης αυτών των τραυματισμών, ο μηχανισμός πρόκλησής τους, τα αίτια που τους προκαλούν, τα συμπτώματα που τους συνοδεύουν και τέλος, οι τρόποι αντιμετώπισης από τους ειδικούς της ομάδας αποκατάστασης και ειδικότερα από τον προπονητή αποκατάστασης. Πιο αναλυτικά οι φοιτητές στα πλαίσια της ειδικότητας αυτής μαθαίνουν πώς να αξιολογούν τον τραυματισμένο αθλητή, να σχεδιάζουν και να εφαρμόζουν ένα πρόγραμμα επανένταξής του στην αθλητική δραστηριότητα και πως αυτό το πρόγραμμα διαφοροποιείται όταν εφαρμόζεται στο γενικό πληθυσμό.

2. Προσαρμοσμένη Φυσική Αγωγή – Δραστηριότητα
Σκοπός της ειδικότητας είναι να αποκτήσουν οι φοιτητές τις απαραίτητες θεωρητικές και πρακτικές γνώσεις σχετικά με τα οφέλη και τις προσαρμογές που προκαλούνται από την άσκηση σε ασθενείς με χρόνιες παθήσεις και σε άτομα με αναπηρίες. Συγκεκριμένα, αναλύονται οι βασικότερες παθήσεις του καρδιαγγειακού, μεταβολικού και μυοσκελετικού συστήματος και πως αυτές αντιμετωπίζονται με εξειδικευμένα προγράμματα άσκησης. Αναλυτική αναφορά γίνεται επίσης στα χαρακτηριστικά και τη φύση ειδικών παθήσεων όπως είναι η σκλήρυνση κατά πλάκας, ο καρκίνος, ή παθήσεις του νωτιαίου μυελού, η ασθένεια του Πάρκινσον κ.λ.π.