Η διαχείριση της γνώσης διακρίνεται από τους παρακάτω στόχους:
Στόχος 1: Ικανότητα χρήσης εφαρμοσμένης επιστημονικής γνώσης
Όταν ο φοιτητής αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα θα πρέπει να αναγνωρίζει και να εφαρμόζει τις σχετικές γνώσεις που αφορούν:
Παράδειγμα Α: την αναγνώριση φυσιολογικών προσαρμογών της άσκησης και της φυσικής δραστηριότητας στον ανθρώπινο οργανισμό.
Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να:
α) αναγνωρίζουν και να κατανοούν τους μηχανισμούς που προκαλούν τις βασικές προσαρμογές της άσκησης.
β) αναγνωρίζουν και κατανοούν τα στοιχεία παρέμβασης στα οποία οφείλονται οι προσαρμογές.
Παράδειγμα Β: την αναγνώριση του περιβάλλοντος άσκησης και της φυσικής δραστηριότητας.
Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να:
α) αναγνωρίζουν τα βασικά στοιχεία του περιβάλλοντος άσκησης.
β) διαμορφώνουν τα βασικά στοιχεία του περιβάλλοντος άσκησης με στόχο τη μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητας της παρέμβασης.
Παράδειγμα Γ: την αναγνώριση των χαρακτηριστικών και των αναγκών των ασκουμένων.
Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να:
α) αξιολογούν τις ικανότητες των ασκουμένων σε σχέση με τον στόχο του παρεμβατικού προγράμματος.
β) καταγράφουν τις ανάγκες των ασκουμένων και να διαμορφώνουν αντίστοιχα τους στόχους του παρεμβατικού προγράμματος.
Στόχος 2: Ερευνητική δραστηριότητα: σχεδίαση, υλοποίηση πειράματος και ανάλυση πειραματικών δεδομένων
Ο φοιτητής θα πρέπει να επιλέξει και να κατανοεί:
Παράδειγμα Α: τις μετρήσεις και τα τεστ που είναι σύμφωνα με τους σκοπούς της έρευνας.
Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να κατανοούν:
α) τις παραμέτρους που αντιπροσωπεύουν το ερευνητικό πρόβλημα το οποίο μελετάται.
β) τις παραμέτρους που άμεσα δίνουν λύση στο πρόβλημα και αυτές που μπορεί με περαιτέρω επεξεργασία να οδηγήσουν σε ολοκλήρωση της λύσης.
Παράδειγμα Β: την αναγκαιότητα και δημιουργία εναλλακτικών προσεγγίσεων.
Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να:
α) κρίνουν την καταλληλότητα εναλλακτικών προσεγγίσεων για την αξιολόγηση της ανθρώπινης απόδοσης και συμπεριφοράς.
Παράδειγμα Γ: τη χρήση και την εφαρμογή των συστημάτων συλλογής & επεξεργασίας δεδομένων.
Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να:
α) επιλέγουν και να χρησιμοποιούν συσκευές αλλά και υποστηρικτικά λογισμικά προγράμματα συλλογής και επεξεργασίας δεδομένων
β) να αναγνωρίζουν τις πηγές λάθους και να εκτελούν διορθωτικές ενέργειες.
Παράδειγμα Δ: τον έλεγχο εγκυρότητας της επίτευξης των πειραματικών στόχων.
Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να:
α) αναλύουν τις τάσεις, τα λάθη, και τα στοιχεία στατιστικής επεξεργασίας.
β) διαμορφώνουν τα δεδομένα για την πληρέστερη περιγραφή και ανάλυση του φαινομένου.
Στόχος 3: Υποστηρικτικός εξοπλισμός: η ικανότητα χρήσης των οργάνων, μηχανημάτων και συσκευών απαραίτητων στην πρακτική εφαρμογή
Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να χρησιμοποιούν αποτελεσματικά:
Παράδειγμα Α: Γνώση της χρήσης μηχανημάτων των γυμναστηρίων.
Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να διαχειρίζονται:
α) τα μηχανήματα αντίστασης
β) τον ελεύθερο εξοπλισμό για τα προγράμματα άσκησης.
Παράδειγμα Β: όργανα για την καταγραφή της απόδοσης.
Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να διαχειρίζονται:
α) βασικά όργανα καταγραφής της ανθρώπινης απόδοσης.
β) βασικές δοκιμασίες αξιολόγησης της ανθρώπινης απόδοσης.
Παράδειγμα Γ: μηχανήματα που συνεργάζονται με Η/Υ.
Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να διαχειρίζονται:
α) εργαστηριακά όργανα αξιολόγησης ανθρώπινης απόδοσης
β) λογισμικά προγράμματα αξιολόγησης ανθρώπινης απόδοσης.
Στόχος 4: Σχεδιασμός παρεμβατικών προγραμμάτων
Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να σχεδιάσουν ένα στοχευμένο παρεμβατικό πρόγραμμα:
Παράδειγμα Α: κατανόηση των αρχικών και επιμέρους συνθηκών που επικρατούν αλλά και των επιθυμητών αποτελεσμάτων.
Οι φοιτητές θα πρέπει να:
α) αναγνωρίζουν και να αξιολογούν τις αρχικές συνθήκες
β) ορίζουν την τελική κατάσταση που αποτελεί στόχο για το παρεμβατικό πρόγραμμα.
Παράδειγμα Β: καθορισμός των χειρισμών που θα επιλεγούν και των επιδράσεών τους.
Οι φοιτητές θα πρέπει να:
α) περιγράφουν τους χειρισμούς και τα αποτελέσματά τους
β) ορίζουν εναλλακτικές προσεγγίσεις.
Παράδειγμα Γ: υπολογισμός του κόστους υλοποίησης αλλά και συμμετοχής στο πρόγραμμα.
Οι φοιτητές θα πρέπει να:
α) προσδιορίζουν τις επιμέρους δαπάνες και έσοδα
β) καθορίζουν το συνολικό κόστος και τα έσοδα αλλά και τη μεσοπρόθεσμη πρόβλεψη της εξέλιξής τους.
Στόχος 5: Αξιολόγηση παρεμβάσεων
Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι ικανοί να:
Παράδειγμα Α: ορίζουν τις ανάγκες και τους περιορισμούς της κάθε παρέμβασης.
Οι φοιτητές θα πρέπει να:
α) αναγνωρίζουν τα επιμέρους χαρακτηριστικά που δυσχεραίνουν ή διευκολύνουν την επίτευξη του στόχου του παρεμβατικού προγράμματος
β) σχεδιάζουν εναλλακτικές προσεγγίσεις για την επίτευξη του επιθυμητού στόχου.
Παράδειγμα Β: καταγράφουν και αξιολογούν τη στάση των συμμετεχόντων ως προς τα αποτελέσματα του παρεμβατικού προγράμματος.
Οι φοιτητές θα πρέπει να:
α) καταγράφουν και να συγκρίνουν τις απόψεις των ασκούμενων πριν και μετά τη συμμετοχή στο πρόγραμμα άσκησης.
β) διαχειρίζονται τα στοιχείων που μπορούν να τροποποιήσουν θετικά τη στάση των ασκουμένων ως προς την άσκηση και τη φυσική δραστηριότητα.
Παράδειγμα Γ: υλοποιούν συγκριτική αξιολόγηση βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων αποτελεσμάτων της παρέμβασης.
Οι φοιτητές θα πρέπει να:
α) σχεδιάζουν και να υλοποιούν αξιολόγηση του βαθμού επίτευξης των βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων στόχων του προγράμματος
β) επαναπροσδιορίζουν τον σκοπό και τους στόχους του προγράμματος σε σχέση με τα πεπραγμένα.
Ένα πρόγραμμα ακαδημαϊκών σπουδών που φιλοδοξεί να παρέχει παράλληλα και τη δυνατότητα στους φοιτητές της ταχύτερης δυνατής ένταξης στην αγορά εργασίας οφείλει να λάβει υπ’ όψη του και άλλες παραμέτρους όπως: να δώσει την ευκαιρία και δυνατότητα στους φοιτητές να αποκτήσουν δεξιότητες που θα τους επιτρέπουν να διαχειρίζονται αποτελεσματικά την αποκτηθείσα γνώση αλλά και να μπορούν εύκολα να την αναπροσαρμόσουν ανάλογα με τις συνεχείς εξελίξεις και απαιτήσεις του παγκόσμιου γίγνεσθαι.
Τέτοιες επιμέρους προβλέψεις και οι ανάλογες εκπαιδευτικές διαδικασίες έχουν προβλεφθεί στο συγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών με σχετικά «τεχνικά» μαθήματα ή με ανάλογες προσαρμογές του περιεχομένου των καθαρά ακαδημαϊκών μαθημάτων.
Ειδικότερα οι επιμέρους διαστάσεις αυτής της ανάπτυξης είναι:
- Διαχείριση της γνώσης
- Επαγγελματική ωριμότητα & Επικοινωνία
- Ατομική ανάπτυξη
The objectives of this area of concentration include:
- The acquisition of knowledge regarding disorders of cardiovascular, metabolic, respiratory and muscular-skeletal system (causes-symptoms-treatment possibilities by means of exercise).
- Learning techniques and methods of preventing and rehabilitating these disorders.
- Developing skills of planning and applying exercise programs with a view to not only preventing such disorders, but also intervening in order to achieve rehabilitation.
- The acquisition of knowledge and experience regards the individual differences leading to the various growth or acquired kinetic cognitive and emotional problems, aiming at the modified application of physical activity and exercise.
- Learning approaches of evaluating kinetic abilities and physical fitness parameters of the various groups of people with special needs.
- Developing skills of planning and applying exercise programs aiming at improving the kinetic abilities and physical fitness parameters of people with special needs.
Objectives of Specializations: Exercise for Special Populations
1. Rehabilitation training of muscular-skeletal injuries and disorders
This specialization aims at familiarizing students with the most frequently occurring muscular-skeletal injuries and disorders among athletes and the majority of ordinary people. Specifically, prevention measures of such injuries, their causes, symptoms as well their treatment by the team’s rehabilitation trainer are analyzed. Students learn how to evaluate an injury, plan and apply a rehabilitation program to help the injured athlete return to his/her athletic activity and how this particular program is modified when applied to ordinary people.
2. Adapted Physical Education - Activity
The aim of this specialization is to provide students with essential knowledge and experience in the benefits and adaptations exercise causes to chronic patients and disabled people. In particular, the most serious disorders of the cardiovascular-skeletal system are analysed and how they can be faced by specialized exercise programmes. Moreover, the features and nature of special diseases such as cancer, spinal cord disorders, and Parkinson disorder etc. are analysed.
